Translate

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

11) Είδη συλλογισμών που επιισημάνθηκαν τελευταία

-(Τα σχόλιά σας είναι ευπρόσδεκτα και επιθυμητά, παρακαλώ σημειώστε τα, θα είναι μια ικανοποίηση για τον γράφοντα , έστω και αν είναι αρνητικά)

Θα παραθέσω και θα σχολιάσω  είδη συλλογισμών που έχουν επισημάνει κατά τα τελευταία πενήντα εξήντα ή και περισσότερα χρόνια οι ειδικοί:
Α) Υποθετικοπαραγωγική μέθοδος, Β) Εξήγηση έναντι επικύρωσης, Γ) Το Παραγωγικο-Νομολογικό Πρότυπο και Δ) Επαγωγή με απαρίθμηση. Θα αναφέρω και Ε) ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ:

== Από το βιβλίο του Καθηγητού του ΑΠΘ κ. Φ. Β. Καργόπουλου 'το πρόβλημα της επαγωγικής λογικής' σταχυολογώ τα εξής:
 Α) Υποθετικοπαραγωγική μέθοδος
      (= παραγωγή συνεπειών από υπόθεση).
- Κάνουμε μια υπόθεση και βρίσκουμε τι συνέπεια μπορεί να έχει, συνέπεια που να μπορούμε να την ελέγξουμε με βάση την εμπειρία. (Οι πιο σημαντικές πάντως υποθέσεις αναφέρονται σε θεωρητικές οντότητες και είναι αναγκαστικά απομακρυσμένες από την εμπειρία. Τέτοιες θεωρητικές υποθέσεις μόνον έμμεσα μπορούν να ελεγχθούν- με την παρατήρηση δηλαδή και με το πείραμα).
-Η πρώτη προκείμενη στο συλλογισμό είναι πάντα ένα απλό ή σύνθετο υποθετικό που συνδέει υπόθεση με συνέπεια, και ελέγχουμε όχι την υπόθεση αλλά την συνέπεια.
- Η διάψευση της συνέπειας είναι παραγωγικός συμπερασμός. Μόνο η επαλήθευση είναι επαγωγικός συμπερασμός, και απαιτεί την εξέταση και άλλων συνεπειών .
- ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ από την καθημερινότητα: 
1ο. «αν ο ασθενής πάσχει από αλλεργία στην γύρη του πεύκου, τότε πρέπει η δοκιμαστική ένεση με γύρη πεύκου να προκαλέσει θετική αντίδραση». "Ο Γιατρός παρατηρεί αρνητική αντίδραση στο δοκιμαστικό. Συμπεραίνει έγκυρα ότι ο ασθενής δεν πάσχει από αυτή την αλλεργία = παραγωγικός συλλογισμός" 
 2ο. «αν ο δράστης μπήκε στο σπίτι από το ανατολικό παράθυρο, τότε πρέπει να υπάρχουν ίχνη στο παρτέρι που βρίσκεται κάτω από το παράθυρο». "Υπάρχουν ίχνη, άρα το πιθανότερο είναι να μπήκε από το παράθυρο= επαγωγικός συλλογισμός = γιατί ενδέχεται να άφησε επίτηδες ίχνη εκεί για να παραπλανήσει τις έρευνες, που επομένως πρέπει να συνεχιστούν για τη συλλογή και άλλων στοιχείων για τον εντοπισμό και τη σύλληψή του". *
*(ο συλλογισμός 2 παρατίθεται στο βιβλίο από όπου η αντιγραφή κατά το το πρώτο μέρος. Τον συμπλήρωσα κατά το δεύτερο μέρος με μπλε γράμματα, για τις ανάγκες της εδώ παρουσίασής του). **

==Από το βιβλίο 9 φιλοσόφων του Πανεπιστημίου Πίτσμπουργκ των Η Π Α  "Εισαγωγή στη Φιλοσοφία της Επιστήμης" - στα αγγλικά "Introduction to the Philosofy of Science,  1992", που στην Ελλάδα εκδόθηκε (με επιστημονική επιμέλεια Αριστείδη Μπαλτά και με απόδοση στα ελληνικά από τους Πάνο Θεοδώρου, Κώστα Παγωνδιώτη και Γιώργο Φουρτούνη) από τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης το 1998, και επανεκδόθηκε το 1999 και το 2001. 

 >> Β) ΕΞΉΓΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗΣ
(Κατά δική μου σε ορισμένα σημεία διατύπωση):

-Η Εξήγηση αναζητά την αιτία, το γιατί ένα συγκεκριμένο φαινόμενο συμβαίνει: Πχ γιατί το φεγγάρι αποκτά ένα χαλκώδες χρώμα κατά τη διάρκεια μιας ολικής σεληνιακής έκλειψης, καθώς η γη περνά μεταξύ φεγγαριού και ήλιου; = Επειδή  η ατμόσφαιρα της γης δρα ως πρίσμα, διαθλώντας το ηλιακό φως που περνά από μέσα της προς την κόκκινη περιοχή του φάσματος των χρωμάτων.
                     > Εκείνο, βασικά, που ενδιαφέρει την επιστήμη είναι η εξήγηση και όχι τόσο η επικύρωση.
- Η Επικύρωση αναζητά τη δικαιολόγηση της πεποίθησης ότι ένα συγκεκριμένο φαινόμενο συμβαίνει: Πχ Ο λόγος που πιστεύω ότι το φεγγάρι αποκτά ένα χαλκώδες χρώμα κατά τη διάρκεια μιας ολικής έκλειψης είναι ότι το έχω παρατηρήσεις με τα ίδια μου τα μάτια, όπως και πολλοί άλλοι γνωστοί μου.
                    > Πάντως, νομίζω, ότι  πολλές φορές προηγείται η επικύρωση, δηλαδή η παρατήρηση, και μετά ακολουθεί η αιτιακή εξήγηση.  

ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ: Η διευκρίνιση αυτή μας βοηθάει να ξεχωρίσουμε δυο είδη απαντήσεων, δύο είδη συλλογισμών, δύο είδη αποδείξεων : την αιτιακή απάντηση/συλλογισμό/απόδειξη και την από παρατήρηση απάντηση/συλλογισμό/απόδειξη. Πχ:  
α)  Γιατί λες ότι η σελήνη αποκτά χάλκινο χρώμα κατά την ολική έκλειψη της; Γιατί το ηλιακό φως διαπερνώντας την ατμόσφαιρα της γης για να πέσει στη σελήνη, εκτρέπεται προς το κόκκινο χρώμα του χρωματικού φάσματος.
β) Γιατί λες ότι η σελήνη αποκτά χάλκινο χρώμα κατά την ολική έκλειψή της; Γιατί το παρατήρησα με τα ίδια μου τα μάτια , όπως και πολλοί άλλοι γνωστοί μου.

>>Γ) ΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ-ΝΟΜΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ =  Π- Ν, Ή μοντέλο του επικαλύπτοντος Νόμου.
(Το επισήμαναν το 1948 οι Καρλ Χέμπελ και Πολ Οπενχάιμ (Carl GHempel,  Paul Oppenheim).
- Η πρώτη προκείμενη σε ένα τέτοιο συλλογισμό είναι ένας γενικός νόμος (από όπου το  πρώτο μέρος από την ονομασία του «νομολογικό»), οι επόμενες προκείμενες είναι αληθείς, έχουν δηλαδή σχέση με την πραγματικότητα, και από όλες αυτές τις προκείμενες βγαίνει ένα συμπέρασμα. Επειδή οι προκείμενες είναι αληθείς έχουμε παραγωγικό συλλογισμό (και τελικά την ονομασία παραγωγικο-νομολογικό συλλογισμό).

1ο ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ:
-Η στροφορμή οποιουδήποτε σώματος (που ο ρυθμός περιστροφής του ούτε αυξάνεται ούτε μειώνεται από εξωτερικές δυνάμεις) παραμένει σταθερή [ = νόμος της φύσης για τη διατήρηση της στροφορμής = πρώτη προκείμενη].
- Η αθλήτρια δεν αλληλεπιδρά με οποιοδήποτε εξωτερικό σώμα που να μεταβάλλει τη γωνιακή της ταχύτητα./ Η αθλήτρια περιστρέφεται (η στροφορμή της δεν είναι μηδέν)./ Η αθλήτρια μειώνει τη ροπή αδράνειάς της τραβώντας τα χέρια της προς το σώμα της// ( συνέπεια) Ο ρυθμός περιστροφής της αθλήτριας αυξάνεται.

ΣΧΟΛΙΟ στο παράδειγμα: Σε αυτά που αναφέρονται σ’ αυτόν το συλλογισμό στηρίζεται η ιλιγγιώδης περιστροφή που αποκτά μια αθλήτρια που παρακολουθούμε σε ένα καλλιτεχνικό πατινάζ. Η πρώτη προκείμενη είναι στην ουσία από επαγωγή, αλλά επειδή έχει διαπιστωθεί ότι αυτό συμβαίνει πάντοτε μέχρι τώρα, έχει αποκτήσει την ισχύ φυσικού νόμου.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΙΔΟΣ  ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ : Διερωτήθηκα αν αυτός ο συλλογισμός έχει τον ανάλογό του στα κοινωνικά θέματα και στις κοινωνικές συμπεριφορές. Και πρόσθεσα την άποψη ότι ναι, με την εξής διαφορά  Στους συλλογισμούς για κοινωνικά θέματα, η πρώτη προκείμενη είναι Νόμος του Κράτους, ή ένας κανόνας σε ένα σωματείο, ή ένας κανόνας στην εκκλησία, ή ένας κανόνας του Ο Η Ε, κλπ. Ας δούμε σχετικά παραδείγματα:

2, παράδειγμα: Ο νόμος προβλέπει ο φοροφυγάς να τιμωρείται με βαρύ χρηματικό πρόστιμο./ Από την ακροαματική διαδικασία στο δικαστήριο αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος φοροδιέφυγε. / (επομένως) Το δικαστήριο του επιβάλει την τιμωρία που προβλέπει ο νόμος.
3, παράδειγμα: Το καταστατικό του αθλητικού σωματείου μας προβλέπει ότι στις εκλογές για ανάδειξη διοικητικού συμβουλίου μπορούν να ψηφίσουν μόνο όσοι έχουν πληρώσεις τις συνδρομές τους. / ο Τάδε που προσήλθε να ψηφίσει δεν είχε πληρώσει τις συνδρομές του τελευταίου έτους./ (επομένως ορθώς) η εφορευτική επιτροπή του απαγόρευσε να ψηφίσει.
4, παράδειγμα: Κανόνας της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας (πιθανόν και των άλλων χριστιανικών εκκλησιών) είναι ότι για να μεταλάβεις πρέπει να έχεις εξομολογηθεί./ Ο Τάδε που δεν είχε εξομολογηθεί προσήλθε να μεταλάβει./ (επομένως ορθώς) ο ιερέας δεν του επέτρεψε να μεταλάβει (και τον προέτρεψε να πάει πρώτα να εξομολογηθεί).

ΤΕΛΙΚΑ: Ο παραγωγικονομολογικός συλλογισμός έχει εφαρμογή και σε θέματα των θετικών επιστημών, πχ σε θέματα φυσικής, και σε κοινωνικά θέματα και συμπεριφορές.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Πολλές φορές αυτός ο συλλογισμός παρουσιάζεται ως ενθύμημα, στο οποίο ως γνωστό παραλείπεται και δεν αναφέρεται ρητά η μείζονα προκείμενη, δηλαδή ο νόμος ή κανόνας: πχ  «καταδικάστηκε από το φορολογικό δικαστήριο με βαρύ χρηματικό πρόστιμο, γιατί αποδείχθηκε ότι φοροδιέφυγε». Το ίδιο συμβαίνει και σε ερωτοαπαντήσεις όπου η απάντηση είναι ενθυμηματικού τύπου, πχ «Γιατί δεν επέτρεψε ο ιερέας να μεταλάβεις; Γιατί δεν εξομολογήθηκα».

  ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Το βιβλίο των 9 φιλοσόφων στη συνέχεια αναφέρει και άλλα ζητήματα γύρω από τον Π- Ν συλλογισμό όταν αυτός αφορά θέματα των θετικών επιστημών, παρουσιάζει διάφορα παραδείγματα και από αυτά βγάζει διάφορα διδάγματα. Δεν θα αναφέρω φυσικά, λεπτομερώς τι λέει το βιβλίο, που εξάλλου εκτείνεται για αυτά τα θέματα σε αρκετές σελίδες. Θα παρουσιάσω μόνο πολύ περιληπτικά και τελείως συνοπτικά τα διδάγματα:

-, Δεν μπορούμε να εξηγούμε αιτίες με βάση το αποτέλεσμά τους (= από παράδειγμα με  «Το κοντάρι και τη σκιά του»)
-, Πολλές φορές βρίσκουμε δυο αποτελέσματα της ίδιας αιτίας να σχετίζονται μεταξύ τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν εξηγούμε το ένα αποτέλεσμα μέσω του άλλου. (από το παράδειγμα με το ‘’Βαρόμετρο και η Καταιγίδα’’).
-, Προσφεύγουμε σε προηγούμενες συνθήκες για να εξηγήσουμε γεγονότα που έπονται. Δεν προσφεύγουμε σε ύστερες συνθήκες για να εξηγήσουμε γεγονότα που προηγήθηκαν. (από το «η ηλιακή έκλειψη’’).
-, Δεν είναι δυνατό να συγκροτήσουμε έγκυρα παραγωγικά επιχειρήματα με αληθείς προκείμενες, στα οποία κάποιο από τα γεγονότα δεν έχει σχέση με την εξήγηση. (από το παράδειγμα «ο άνδρας και το αντισυλληπτικό χάπι»).

>> Δ)  Επαγωγή με απαρίθμηση
-Υποθέστε ότι έχουμε ένα πολύ μεγάλο δοχείο που περιέχει ένα πολύ μεγάλο αριθμό σφαιριδίων,  που γνωρίζουμε από πριν ότι είναι τριών χρωμάτων, ή κόκκινα ή μπλε ή κίτρινα. Όμως δεν ξέρουμε εκ των προτέρων ποια είναι η αναλογία των σφαιριδίων μέσα στο δοχείο. Προσπαθούμε να την μάθουμε τραβώντας τυχαία δείγματα.
- Αν το ποσοστό στο δείγμα που θα τραβήξουμε είναι 30% κόκκινα υποθέτουμε ότι αυτή θα είναι η αναλογία και στα υπόλοιπα σφαιρίδια που περιέχει το δοχείο.
- Ο τρόπος της επαγωγής με απαρίθμηση αν χρησιμοποιηθεί με επιμονή με όλο και μεγαλύτερα δείγματα, οφείλει τελικά να δώσει συμπεράσματα που θα είναι κατά προσέγγιση σωστά. (Με άλλα λόγια, όσα περισσότερα δείγματα τραβήξουμε και όσο μεγαλύτερα είναι αυτά, τόσο και θα μας δείχνουν την πιο επακριβή αναλογία).

Παρατηρήσεις μου: 1) Το βιβλίο των 9 σοφών* αναφέρει τη συναγωγή συμπεράσματος με τη μέθοδο αυτή για να την αντιπαραβάλει με άλλες μεθόδους, με την επαγωγική διαίσθηση  και τα παρακλάδια της, πχ τον  a priori τρόπο.  
2) Ο τρόπος αυτός «επαγωγή με απαρίθμηση» είναι σε όλους μας γνωστός ως μέθοδος με τη λήψη δειγμάτων, ως δειγματοληψία, πχ σε βουλευτικές εκλογές. Απλώς τονίζει από τη διαδικασία την «καταμέτρηση», ενώ ο όρος δειγματοληψία τονίζει από τη διαδικασία την έννοια «δείγμα».
3) {Με την έννοια δείγμα, ασχολούμαι στο μπλοκ μου Λογική (Logic , όπου το διαχωρίζω σε φανερό δείγμα που είναι αυτό που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες, πχ στη δειγματοληψία στις βουλευτικές εκλογές, στα εργαστήρια με πειραματόζωα κλπ,  και σε αφανές δείγμα που χρησιμοποιούμε όλοι μας όταν μιλάμε ως κοινοί άνθρωποι για κοινωνικά θέματα και συμπεριφορές και βγάζουμε συμπεράσματα, που είναι, βέβαια, επαγωγικά}.

> Στη συνέχεια το βιβλίο ασχολείται με τη Μαθηματική Θεωρία των Πιθανοτήτων, με το νόημα των πιθανοτήτων και τις ερμηνείες του – θεωρίες για την ερμηνεία του νοήματος, όπου αναφέρει και θέματα που αφορούν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές (προτασιακή λογική, ποσοδείκτες: καθολικός, υπαρκτικός), με τη Μπεϊζιανή ανάλυση της επικύρωσης και με κριτικές που υπάρχουν γι’ αυτήν. Φυσικά το βιβλίο δεν τελειώνει εδώ, αλλά συνεχίζει και εξετάζει ένα σωρό παλιά και κυρίως νεότερα προβλήματα, θεωρίες και κριτικές που αφορούν τη φιλοσοφία. Γενικά, αυτά που αναφέρει αφορούν τις περισσότερες επιστήμες μέχρι και την επιστήμη των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
>  Το βιβλίο τελειώνει με ένα κεφάλαιο με τίτλο «Φιλοσοφία των Κοινωνικών Επιστημών» και με ένα συμπέρασμα, από το οποίο επιλέγω να σημειώσω τα ακόλουθα: «Στις κοινωνικές επιστήμες δεν είμαστε ποτέ τόσο σίγουροι όσο στις φυσικές επιστήμες ότι αυτό που υπολογίζουμε ή μετράμε είναι και το ουσιώδες για την κατανόηση του αντικειμένου . Η επιλογή μεταβλητών είναι στενά συνδεδεμένη με τους σκοπούς στους οποίους υπάγεται η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς, και οι ίδιοι οι σκοποί είναι διαφορετικοί και σύνθετοι, έτσι ώστε να αμφιβάλλουμε συχνά αν έχουμε απομονώσει τις σημαντικές μεταβλητές. Είναι γνωστή η δυσκολία να εκφραστούν ποσοτικά οι αξιολογικές κρίσεις ∙ οι ανθρώπινες προτιμήσεις δεν ακολουθούν πάντα τα αυστηρά κριτήρια που υποθέτει το πρότυπο ορθολογικότητας των οικονομολόγων. [. . .]. Η φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών . .είναι πολύ λιγότερο ανεπτυγμένη από τη φιλοσοφία των φυσικών επιστημών. Η μικρότερη ανάπτυξη αυτού του πεδίου οφείλεται εν μέρει στο ότι δεν έχει δεχθεί την απαιτούμενη προσοχή από τους φιλοσόφους. . . .».
> Σε όλα τα κεφάλαια που ανέφερα παραπάνω περιληπτικά δεν επισήμανα κάποιον άλλον τύπο συλλογισμού που να διαχωρίζεται από τους μέχρι σήμερα γνωστούς. Φυσικά, ίσως να υπάρχει ιδιαίτερα στα κεφάλαια όπου εισχωρούν τα μαθηματικά, όπου απαιτούνται μαθηματικές γνώσεις για να προσδιορίσεις τέτοιους συλλογισμούς και να τους καταχωρήσεις σε ένα μπλοκ όπως το παρόν. 


Ε) ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ:
,- Το βιβλίο των 9 φιλοσόφων σε πολλά κεφάλαια μιλάει «για επιστημονική εξήγηση», στη σελίδα όμως 36 αναφέρει ότι «σύμφωνα με την καθιερωμένη άποψη οι επιστημονικές εξηγήσεις είναι επιχειρήματα».
            (Και επειδή επιχείρημα = συλλογισμός, άρα το βιβλίο στην ουσία λέει ότι οι επιστημονικές εξηγήσεις είναι συλλογισμοί). 
,-Η επιστημονική γλώσσα περιέχει δυο ειδών όρους, δύο ειδών λεξιλόγια: Ένα παρατηρησιακό λεξιλόγιο, το οποίο αναφέρεται σε ό,τι μπορούμε να παρατηρήσουμε (δέντρο, πράσινο, μαλακό, «είναι ψηλότερο από. . » κλπ). Και ένα θεωρητικό λεξιλόγιο, που αναφέρεται σε ό,τι δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε με τις αισθήσεις μας άμεσα (μικρόβιο, κουάρκ, ιονισμένο, «ιονικά φορτισμένο» κλπ). Η διάκριση αυτή είναι χρήσιμη όχι όμως και αρκετά ξεκάθαρη.
,-Η επιστήμη με τους διάφορους κλάδους της και παρατηρεί, και προβλέπει (πχ η φυσική το σβήσιμο του ήλιου στο πολύ μακρινό μέλλον), και μας δίνει τη δυνατότητα γνώσης γεγονότων του παρελθόντος (πχ αρχαιολογία, ιστορία, παλαιοντολογία κλπ) όπως και γνώσης άλλων περιοχών του σύμπαντος (κοσμολογία, αστρολογία,  αστρονομία, κλπ).
- Ο όρος υπόθεση μπορεί να χρησιμοποιείται σε κάθε περίπτωση πρότασης που καλείται (σ. σ. που πρέπει) να αποτιμηθεί βάσει των συνεπειών της. Αν αποδειχθεί ότι μια συνέπεια είναι αληθής, τότε επικυρώνει την υπόθεση κατά έναν ορισμένο βαθμό. Αν αποδειχθεί ότι είναι ψευδής, τότε αντικρούει την υπόθεση.
,- (σελ 76) Υπάρχουν τεκμήρια δυο τύπων, τα οποία αντιστοιχούν σε δυο ειδών επιχειρήματα, στα παραγωγικά και στα επαγωγικά. Λέγοντας ότι μια πρόταση στηρίζεται σε τεκμήρια παραγωγικού είδους, εννοούμε ότι αυτή μπορεί να συναχθεί παραγωγικά από προτάσεις που είμαστε πρόθυμοι να αποδεχθούμε.
Αν για παράδειγμα αποδεχθούμε τα αξιώματα της Ευκλείδειας Γεωμετρίας, τότε μας επιτρέπεται να αποδεχθούμε το Πυθαγόρειο θεώρημα, γιατί τούτο παράγεται από αυτά. Αν αποδεχθούμε τον τεράστιο όγκο των εμπειρικών τεκμηρίων που έχουμε στη διάθεσή μας, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αποδεχθούμε το νόμο της διατήρησης της στροφορμής. Τούτο το τεκμήριο στηρίζει επαγωγικά τον ισχυρισμό ότι η στροφορμή διατηρείται πάντοτε και, ως εκ τούτου, θα εξακολουθήσει να διατηρείται αύριο, μεθαύριο κοκ. Το να διερωτόμαστε κατά το πνεύμα του Χιουμ, αν είναι δικαιολογημένο να πιστεύουμε ότι η στροφορμή θα διατηρείται και αύριο, είναι σαν να διερωτόμαστε αν είναι λογικό να βασίζουμε τις πεποιθήσεις μας στα διαθέσιμα τεκμήρια, τα οποία σε τούτη την περίπτωση είναι εξ επαγωγής . . . σαν να διερωτόμαστε αν είναι λογικό να είμαστε λογικοί.     
            (Παρατήρησή μου: Το ίδιο συμβαίνει και με την πρόταση «όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί», προέρχεται από τον τεράστιο όγκο εμπειρικών τεκμηρίων, από τα δισεκατομμύρια περιπτώσεις,  που έχουμε στη διάθεσή μας. Την αποδεχόμαστε λοιπόν, και την θεωρούμε ως αυταπόδεικτη αλήθεια. Οπότε την χρησιμοποιούμε ως προκείμενη, πχ. στον συλλογισμό «όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί, ο Σωκράτης ήταν άνθρωπος, άρα ήταν θνητός», συλλογισμό που τον θεωρούμε παραγωγικό. Με την ευκαιρία να πω ακόμα, ότι κατά την άποψή μου, μάλλον και πάρα πολλών άλλων, γεννιόμαστε χωρίς να έχουμε στο νου μας κανένα συμπέρασμα/ καμία πρόταση από παραγωγή, παρά μόνον τον μηχανισμό να σκεφτόμαστε, να συγκεντρώνουμε από παρατηρήσεις, από όσα μας λένε οι γύρω μας, και από όσα διαβάζουμε,  τεκμήρια και με αυτά να κάνουμε συλλογισμούς στην αρχή μάλλον επαγωγικούς και αμέσως μετά και παραγωγικούς).  
   


* Οι εννέα φιλόσοφοι του Πανεπιστήμιου Πίτσμπουργκ είναι οι: Merrilee H. Salmon, John Earman, Clark Glymoyr, James G. Lennox, Peter Machamer, J. E. McGuire, John D. Norton, Wesley C. Salmon, Kenneth E. Schaffner. Ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου τους είναι : Introduction to the Pfilosophy of Science, 1992.  Η έκδοσή του στα ελληνικά γίνηκε από τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης το 1998, με επανεκδόσεις το 1999 και 2001. Η απόδοση στα ελληνικά από τα αγγλικά γίνηκε από τους Πάνο Θεοδώρου, Κώστα Παγωνδιώτη, Γεώργιο Φουρτούνη, με επιστημονική επιμέλεια από τον Αριστείδη 
Μπαλτά.

** Για την υποθετικοπαραγωγική μέθοδο, που την είχα βρει αρχικά στο βιβλίο των 9 φιλοσόφων του Πίτσμπουργκ, είχα σημειώσει τα εξής:
Παράδειγμα συλλογισμού με την υποθετικό-παραγωγική μέθοδο:
,-Το παράδειγμα που παραθέτει το βιβλίου είναι κατά διασκευή μου το εξής:
Είναι γνωστό ότι η πίεση ενός αερίου υπό σταθερή θερμοκρασία είναι αντιστρόφως ανάλογη του όγκου του (νόμος του Μπόιλ)
Θέλω να δω τι θα γίνει εάν διπλασιάσω την πίεση, διατηρώντας σταθερή τη θερμοκρασία./ (συνέπεια) ο όγκος μειώνεται στο μισό.

Σχόλιά μου:
α) Η πρώτη προκείμενη είναι αληθής και είναι κανόνας (=φυσικός νόμος). Η δεύτερη κατά το πρώτο της σκέλος είναι υποθετική και κατά το σύνολό της επίσης αληθής. Το συμπέρασμα είναι σύμφωνο με το νόμο του Μπόιλ, επιβεβαιώνει δηλαδή τον νόμο αυτόν.
β) Το παράδειγμα το διασκεύασα για να απλουστεύσω την υποθετικο-παραγωγική μέθοδο, μια και στην κανονική του μορφή είναι για μελέτη από τους επιστήμονες των θετικών κλάδων.  
Στο βιβλίο παρατίθεται ως εξής:

(Προκείμενες) : Η πίεση ενός αερίου, υπό σταθερή θερμοκρασία, είναι αντιστρόφως ανάλογη του όγκου του (νόμος του Μπόιλ).
       Ο αρχικός όγκος του αερίου είναι 1 κυβικό μέτρο.
       Η αρχική πίεση είναι 1 ατμόσφαιρα.
       Η πίεση αυξήθηκε σε 2 ατμόσφαιρες.
       Η θερμοκρασία παραμένει σταθερή.
(Συμπέρασμα) Ο όγκος μειώνεται σε ½ κυβικό μέτρο.

Παραδείγματα από την κοινωνική ζωή:
1) ένα άτομο θέλει να δει τι θα γίνει αν αλλάξει  τη συμπεριφορά του για ένα μήνα, πχ από ήπιος να γίνει θρασύς > παρατηρεί τότε ότι οι γνωστοί του δείχνουν να τον σέβονται γιατί τον φοβούνται και γιατί δεν θέλουν να μπλέκουν σε καυγάδες > καταλήγει στο συμπέρασμα ότι καλύτερα θρασύς παρά ήπιος  (> και αλλάζει τη συμπεριφορά του).
, 2)  Ή αντίστροφα: ένας θρασύς αλλάζει τη συμπεριφορά του και αντιμετωπίζει τους φίλους του με ηπιότητα και με κατανόηση> παρατηρεί τότε ότι οι γνωστοί του τον εκτιμούν πραγματικά> και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι καλύτερα να αντιμετωπίζει τους άλλους με αυτόν τον τρόπο, παρά με θρασύτητα.


Σχόλιό μου: Νομίζω ότι η υποθετικοπαραγωγική μέθοδος αφορά και τα κοινωνικά θέματα και συμπεριφορές.

9/3/2012- ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΩΝ:
1β) Στις ομάδες που πρεσβεύουν τη δύναμη υπάρχει ο κανόνας "καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε εκτιμούν"/ ο Χ αλλάζει τη συμπεριφορά του για ένα μήνα και συμπεριφέρεται με θρασύτητα/ παρατηρεί τότε ότι οι γνωστοί του δείχνουν να τον σέβονται γιατί τον φοβούνται και γιατί δεν θέλουν να μπλέκουν σε καυγάδες > καταλήγει στο συμπέρασμα ότι καλύτερα θρασύς παρά ήπιος  (> και αλλάζει τη συμπεριφορά του).
2β) Ή αντίστροφα: ο Χ θρασύς, θέλοντας να ελέγξει τον ηθικοπλαστικό κοινωνικό κανόνα "θα είσαι πιο ευτυχής αν σε εκτιμούν παρά αν σε φοβούνται"/  αλλάζει τη συμπεριφορά του και αντιμετωπίζει τους γνωστούς του του με ηπιότητα και με κατανόηση/ > παρατηρεί τότε ότι οι γνωστοί του τον εκτιμούν πραγματικά> και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι καλύτερα να αντιμετωπίζει τους άλλους με αυτόν τον τρόπο, παρά με θρασύτητα.

Παρατήρηση: Στα παραδείγματα 1β και 2β εισάγω ως προκείμενη κοινωνικό κανόνα, ώστε να φαίνεται καθαρά ότι μιλάμε για  συλλογισμό με την υποθετικο-παραγωγική μέθοδο. Γιατί η ιδιαιτερότητα της μεθόδου αυτής είναι ότι η βασική της προκείμενη είναι φυσικός νόμος, ή κοινωνικός κανόνας.
====

Τα ιστολόγιά μου


Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

10) Ο αναλογικός συλλογισμός


>> Δημοσιεύω παρακάτω τα πορίσματα από τις τελευταίες έρευνές μου. Τα πορίσματα αυτά συμπληρώνουν όσα κατά καιρούς είπα για τους αναλογικούς επαγωγικούς συλλογισμούς:
  -Στον τομέα του συλλογισμού αναλογία σημαίνει ή α) ότι συγκρίνουμε δυο όμοια πράγματα (πρόσωπα, αντικείμενα, καταστάσεις, γεγονότα, κλπ) και βγάζουμε συμπέρασμα ότι το δεύτερο θα έχει πιθανόν και μια ακόμα ιδιότητα που δεν την έχει φανερά, αλλά την έχει φανερά το πρώτο, ή β) ότι συγκρίνουμε δυο πράγματα που έχουν πολλές κοινές ιδιότητες και χαρακτηριστικά και βγάζουμε το συμπέρασμα ότι το ένα πράγμα είναι σαν το άλλο. - Έχουμε δηλαδή, ως προς το τι συμπεραίνουμε, δυο είδη αναλογίας (σωστότερα αναλογικού συλλογισμού), Στην πρώτη περίπτωση κυριολεκτική αναλογία, ενώ στη δεύτερη μεταφορική. Και στις δυο περιπτώσεις καταλήγουμε σε πιθανολογικό συμπέρασμα. -
 
Μόνο όμως η κυριολεκτική αναλογία έχει συμπέρασμα χρήσιμο για παραπέρα έρευνα, ενώ το συμπέρασμα της μεταφορικής αναλογίας είναι πάντοτε το ίδιο, τελειώνει με το ότι το ένα πράγμα είναι σαν το άλλο και δεν μας χρησιμεύει σε παραπέρα έρευνα, άσχετα αν μας ενημερώνει για κάτι, ή μας συμβουλεύει ή μας προτρέπει.

Ι) ΟΙ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ: - Ο τύπος του μεταφορικού αναλογικού συλλογισμού είναι: Το α έχει τις ιδιότητες 1, 2, 3, . ./ Τις ίδιες ιδιότητες έχει και το β/ Άρα το β είναι σαν το α (εδώ μάλιστα υπάρχει πολλές φορές και αντιστροφή= άρα το α είναι σαν το β). >Παράδειγμα: «Το ποδόσφαιρο μάς διδάσκει την προσπάθεια, την τόλμη, την επιμονή για επιτυχές αποτέλεσμα. Τα ίδια μάς διδάσκει και η ζωή. Άρα το ποδόσφαιρο είναι μάλλον σαν τη ζωή». = μεταφορική αναλογία.
ΣΧΟΛΙΑ: 1) Στην μεταφορική αναλογία παραθέτουμε τις όμοιες ιδιότητες που έχουν δυο ανόμοια «πράγματα» και καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το ένα πράγμα είναι σαν το άλλο. 2) Κάθε μεταφορική αναλογία καταλήγει σε συμπέρασμα του τύπου «αυτό είναι σαν εκείνο ή το α είναι σαν το β». 2) Η μεταφορική αναλογία μας βοηθάει να κατανοήσουμε καλύτερα κάποιες ιδιότητες του α ή του β «πράγματος». 3) Η μεταφορική αναλογία τελειώνει στο συμπέρασμα, ο ρόλος της τελειώνει εκεί, δεν μας ωθεί δηλαδή σε παραπέρα έρευνα, ούτε χρησιμοποιείται για πρόβλεψη, σε αντίθεση με την κυριολεκτική που μας ωθεί, που μας σπρώχνει σε παραπέρα έρευνα ή μας βοηθάει σε πρόβλεψη.

 ΙΙ) ΟΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ: - Οι συνηθισμένοι τύποι του κυριολεκτικού αναλογικού συλλογισμού είναι: 
1) "Τα α και β έχουν κοινή ιδιότητα Ι / το α έχει επί πλέον και την ιδιότητα Ι Ι, άρα είναι πιθανό το β να έχει και την ιδιότητα Ι Ι. 
2) ‘’Τα α, β, γ και το Δ έχουν τις ιδιότητες Ι και Ι Ι -Τα α, β, γ έχουν την ιδιότητα Ι Ι Ι. -Άρα (ή γι' αυτό), είναι πιθανό και το Δ να έχει την ιδιότητα Ι Ι Ι. 
 3) - Πάντως όπως θα δούμε παρακάτω, ο κυριολεκτικός αναλογικός συλλογισμός μπορεί να διατυπωθεί και με άλλον τύπο συλλογισμού, ή και ως ενθύμημα. -
> Παράδειγμα για τον κυριολεκτικό αναλογικό συλλογισμό: «Στο χωριό μου υπάρχει στην πλατεία βρύση. Άρα πιθανόν να υπάρχει βρύση και στην πλατεία του χωριού που βρίσκομαι τώρα». = κυριολεκτική αναλογία.
ΣΧΟΛΙΟ: Ο συλλογισμός γίνηκε για να ερευνήσουμε «αν στο χωριό που βρίσκομαι τώρα υπάρχει βρύση», μας βοηθάει να προβλέψουμε. -Το ίδιο συμβαίνει και με τον συλλογισμό «στη γη υπάρχει ζωή γιατί υπάρχει νερό/ εάν υπάρχει και στον πλανήτη Άρη νερό, μάλλον θα υπάρχει και εκεί ζωή» > εδώ συγκρίνουμε δυο όμοια πράγματα, δυο πλανήτες, και ερευνούμε την υπόθεση ότι μπορεί και γιατί μπορεί να υπάρχει ζωή στον Άρη= κάνουμε μια πρόβλεψη. 

 ->> Ως προς το βαθμό πιθανότητας να ισχύει το συμπέρασμα, οι αναλογικοί συλλογισμοί, ιδίως οι κυριολεκτικοί, χωρίζονται σε ασθενείς και σε ισχυρούς.
  -> Ασθενείς αναλογίες Ασθενείς αναλογικοί συλλογισμοί θεωρούνται εκείνοι που το συμπέρασμά τους έχει μικρό σχετικά ποσοστό πιθανότητας να είναι σωστό, να επαληθευτεί. 

 -Τα παράδειγμα για τον πλανήτη Άρη είναι μάλλον ασθενής αναλογικός συλλογισμός .
 - Μια ασθενής αναλογία είναι η εξής: Τα δέντρα έχουν κλαδιά- ο άνθρωπος έχει τα χέρια που είναι σαν κλαδιά- άρα ο άνθρωπος είναι σαν τα δέντρα.= Αυτός ο αναλογικός συλλογισμός είναι βέβαια μεταφορικός.   
-> Ισχυρές αναλογίες -Ισχυρές αναλογίες (που η πιθανότητα δηλαδή το συμπέρασμά τους να βγει σωστό είναι μεγάλη) κρίνονται αυτές που στηρίζονται και σε κάποιες άλλες, μη ρητά αναφερόμενες, αλλά σημαντικές προκείμενες, πχ: 1) «Τα προβλήματα που παρουσιάζει το αυτοκίνητό σου πρέπει να προέρχονται από το ηλεκτρικό τους σύστημα, γιατί τα ίδια προβλήματα παρουσίασε και το δικό μου», είναι ισχυρός επαγωγικός αν στηρίζεται στις μη αναφερόμενες προκείμενες ότι «το δικό σου αυτοκίνητο είναι σαν το δικό μου, της ίδιας μάρκας, μοντέλου και της ίδιας χρονιάς». 2) «Ο Γιώργος, ο πατέρας του, ο θείος του και ο παππούς του τρώνε μόνο κρέας και τηγανητά φαγητά./ Ο πατέρας του Γιώργου, ο θείος του και ο παππούς του υπέφεραν από γαστρίτιδα μετά τα τριάντα. / Είναι πιθανό λοιπόν να υποφέρει και ο Γιώργος από γαστρίτιδα μετά τα τριάντα. = κυριολεκτική αναλογία. = Στο συλλογισμό αυτό υποβόσκει ως προκείμενη η αίτια της κληρονομικότητας.
-Ισχυρές αναλογίες γίνονται τόσο για ζητήματα γύρω από αντικείμενα που έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος (πχ για ζητήματα αυτοκινήτων, ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας κλπ) όσο και για φυσικά και κοινωνικά θέματα.

-> Αναλογία με συνήθη συλλογισμό Παράδειγμα αναλογίας με άλλη μορφή συλλογισμού (κείμενο από τα φροντιστήρια Καίσαρη, επιμέλεια της φιλολόγου Έλλης Θεοδωράτου) και σχόλιά μου: «Το Διαδίκτυο έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει μια δύναμη εκδημοκρατισμού, όπως ακριβώς και ο Τύπος. Βασικές λειτουργίες του τύπου είναι να πληροφορεί και να διαπαιδαγωγεί πολιτικά το κοινό. Αυτό επιτυγχάνεται με την ενημέρωση πάνω στα μεγάλα προβλήματα της επικαιρότητας και με την παράθεση και ερμηνεία των απόψεων κάθε κόμματος και κοινωνικής ομάδας. Εξάλλου ο τύπος αποτελεί βήμα διαλόγου, αφού ο αναγνώστης μπορεί να προβάλλει τη δική του άποψη. Με ανάλογο τρόπο λειτουργεί το Διαδίκτυο, που προσφέρει παρόμοιες δυνατότητες στους χρήστες του. Και στις δυο, λοιπόν, περιπτώσεις, η δημοκρατία ενισχύεται μέσω της πληροφόρησης και της ανταλλαγής απόψεων». ΣΧΟΛΙΑ: 1) Εδώ έχουμε ισχυρή αναλογία για την επιρροή προς εκδημοκρατισμό που μπορούν να ασκήσουν στον άνθρωπο δυο ανθρώπινα επιτεύγματα (τύπος-διαδίκτυο) και ο αναλογικός συλλογισμός διατυπώνεται ως κατηγορικός συλλογισμός, και πιο συγκεκριμένα ως γεωμετρικό επιχείρημα (συμπέρασμα/ προκείμενες/ επανάληψη του συμπεράσματος). 2) Έχουμε δηλαδή παρουσίαση της αναλογίας με άλλο τύπο συλλογισμού, ή μπορούμε να πούμε με συνδυασμό αναλογικού και άλλου τύπου συλλογισμού.
->> Αναλογικό ενθύμημα - Ο αναλογικός συλλογισμός μπορεί να εμφανιστεί και με τη μορφή ενθυμήματος (αναλογικό ενθύμημα). Παράδειγμα και σχόλια: - «Όπως τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο δημιουργούν εθισμό στο χρήστη, έτσι και η τηλεόραση μπορεί να γίνει επικίνδυνη συνήθεια...». ΣΧΟΛΙΑ: - Ο συλλογισμός (η παράγραφος) ξεκινάει με παρομοίωση, ενώ παραλείπεται η μείζονα προκείμενη «η τηλεόραση μοιάζει με τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο». Αν τη βάλουμε στο κείμενο, τότε φαίνεται καθαρά ότι έχουμε αναλογία : «Η τηλεόραση μοιάζει με τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο. Όπως τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο δημιουργούν εθισμό στο χρήστη, έτσι και η τηλεόραση μπορεί να γίνει επικίνδυνη συνήθεια». -Η αναλογία παρουσιάζεται εδώ με ένα τρόπο που μοιάζει το ενθύμημα. Όπως στο ενθύμημα αποκρύπτεται η μείζονα προκείμενη, έτσι και εδώ.

->>> Ανεστραμμένη αναλογία : Ο αναλογικός συλλογισμός μπορεί να εμφανιστεί και ανεστραμμένος, πχ: «Μπορούμε να παρομοιάσουμε τον ανθρώπινο οργανισμό με ένα εργοστάσιο. Όπως το εργοστάσιο χρειάζεται πρώτες ύλες και ενέργεια για την παραγωγή αγαθών, έτσι και οργανισμός μας έχει ανάγκη από οξυγόνο, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες κτλ., προκειμένου να επιτελέσει τις λειτουργίες του». > Εδώ, αν αλλάξουμε τη διατύπωση χωρίς φυσικά να αλλάξουμε το νόημα των λεγομένων, πχ ''ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ή μοιάζει με εργοστάσιο, κλπ '', έχουμε μεταφορική αναλογία.

Προσθήκη 24/4/2019: Αναλογικό συλλογισμό οποιασδήποτε μορφής, οποιοδήποτε είδους έχουμε όταν καταλήγουμε σε συμπέρασμα. Όταν οι προτάσεις μας είναι διατεταγμένες με μορφή συλλογισμού. Πολλές φορές ένα τέτοιο κείμενο, μια τέτοια παράγραφο που καταλήγει σε συμπέρασμα, την αναφέρουμε απλά ως αναλογία, αλλά δεν παύει να είναι αναλογικός συλλογισμός.
-Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που στην αναλογία δεν καταλήγουμε σε συμπέρασμα. Τότε έχουμε απλή αναλογία- ας την πούμε έτσι για να έχει ένα όνομα.

Διαβάζω λόγου χάρη στο Βικιλεξικό τα εξής παραδείγματα:
  1. σχέση δύο ή περισσότερων μεγεθών μεταξύ τους, ο λόγος της τιμής ή του μεγέθους του ενός προς το άλλο, σε μια πραγματική ή υποθετική διαίρεση ή σε έναν άτυπο πολλαπλασιασμό
    • Στην αστυφιλία η αναλογία του αστικού προς τον αγροτικό πληθυσμό μπορεί να είναι ακόμα και 2 προς 1 (δηλ. οι αστοί να είναι διπλάσιοι)
    • Οι αναλογίες του ανθρώπινου σώματος (π.χ. το κεφάλι προς τα χέρια, τον κορμό, "το σώμα μαζί με τα πόδια είναι περίπου 5,5 κεφάλια")
    • Πρέπει να τηρούνται οι αναλογίες διαφορετικά χαλάει η συνταγή
    • Είναι
    • Στην ταινία τηρούνται θαυμάσια οι αναλογίες μυστηρίου και δράσης
    • Εξαιρετικό έργο στο είδος του, μου θύμιζε τον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών", τηρουμένων βέβαια των αναλογιών
  2. ομοιότηταπαραλληλισμό
    • Πολλοί διακρίνουν μια αναλογία ανάμεσα στην πτώχευση μιας χώρας και στην κήρυξη πολέμου εναντίον της
    • Αναλογία νόμου και αναλογία δικαίου είναι νομικοί όροι, όπου εξαιτίας κάποιου κενού στη νομοθεσία (λείπει δηλαδή συγκεκριμένος νόμος που να προβλέπει το ειδικό εκδικαζόμενο ζήτημα), αναγκαστικά το δικαστήριο στηρίζεται αναλογικά σε άλλους νόμους που ρυθμίζουν συναφή ζητήματα λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές και τηρώντας αναλογία δικαίου
  3. μέτροσύνεση, η τοποθέτηση ενός ζητήματος σε αντικειμενικές, πραγματικές διαστάσεις
    • Έχασες κάθε αίσθηση του μέτρου και των αναλογιών. Πρέπει να ανακτήσεις την ψυχραιμία σου!
  4. ως μέρος επιρρηματικής έκφρασης, στη φράση κατ' αναλογία, σημαινει:
    α)αναλογικάανάλογα, σε ανάλογα ποσοστάμέρη
    β)ομοιότηταμίμηση, κατά παρόμοιο τρόπο, ακολουθώντας κάτι ανάλογο, ταιριάζοντας με
    • Η φράση ντυμένος στην πένα μάλλον σχηματίστηκε κατ' αναλογία προς τη φράση ντυμένος στην τρίχα.
 > Αλλά και στα μαθηματικά χρησιμοποιείται όπως βλέπω στο Βικιπαίδεια η λέξη αναλογία:
Στα μαθηματικά δυο μεγέθη καλούνται ανάλογα όταν οι τιμές τους του ενός είναι πολλαπλάσια των τιμών του άλλου, δηλαδή όταν οι αντίστοιχες τιμές των δύο μεγεθών έχουν σταθερό λόγο.

Άμεση αναλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν έχουμε δυο μεταβλητές x και yτο y είναι άμεση αναλογία του x όταν υπάρχει μια σταθερά k τέτοια ώστε
Η αναλογία γράφεται
και η σταθερά k καλείται λόγος ή σταθερά αναλογίας
=====================

Τα ιστολόγιά μου


Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

9) Αναλογία και παρομοίωση, η σχέση τους


-(Τα σχόλιά σας είναι ευπρόσδεκτα και επιθυμητά, παρακαλώ σημειώστε τα, θα είναι μια ικανοποίηση για τον γράφοντα , έστω και αν είναι αρνητικά)


- Υπάρχει ένα πρόβλημα που νομίζω ταλανίζει τους φιλόλογους, αλλά και όλους μας. Το πρόβλημα γύρω από την αναλογία και την παρομοίωση. Η αναλογία φαίνεται σαν παρομοίωση και η παρομοίωση σαν αναλογία. Μπορεί κανείς να θεωρήσει την αναλογία παρομοίωση και την παρομοίωση αναλογία.
- Θα προσπαθήσω να απαντήσω σ' αυτό το πρόβλημα, ανιχνεύοντας τη σχέση αναλογίας και παρομοίωσης.

-Αρχικά πρέπει να πω ότι στην απόδειξη επικρατεί η συλλογιστική λογική. Πράγμα που σημαίνει ότι το συμπέρασμα που γράφουμε (ή λέμε) για ένα θέμα το υποστηρίζουμε με προκείμενες. Έτσι στην απόδειξη εκτός από το συμπέρασμα υπάρχουν και οι προκείμενες (*1).
- Στην περιγραφή υπάρχει εκτός των άλλων λογικών (διαίρεση, τάξη, επιλογή δηλαδή αφαίρεση κλπ) και η συλλογιστική λογική, γιατί φυσικά ό,τι γράφουμε είναι προϊόν συλλογισμού. Αλλά στην περιγραφή γράφουμε μόνο το συμπέρασμα από ένα συλλογισμό μας χωρίς προκείμενες: πχ περιγράφοντας τον κήπο μας λέμε ότι έχει κόκκινα τριαντάφυλλα, χωρίς όμως να παραθέτουμε τις προκείμενες με βάση τις οποίες βγάλαμε το συμπέρασμα ότι τα τριαντάφυλλα του κήπου μας είναι κόκκινα και όχι ροζ ή κίτρινα  (* 2).
- Αυτό συμβαίνει και με την αναλογία και με την παρομοίωση. Η αναλογία (σωστότερα ο αναλογικός υλλογισμός) είναι ένας πλήρης συλλογισμός με προκείμενες  και συμπέρασμα, ενώ η παρομοίωση είναι το συμπέρασμα από έναν αναλογικό συμπερασμό.( *3)
- Η αναλογία αφορά τον αποδεικτικό λόγο (και τους συγγενικούς του πειθώ και στοχασμό), ενώ η παρομοίωση τον περιγραφικό λόγο. 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ:
1, - Πχ, η παρομοίωση "η ζωή είναι σαν το ταξίδι" = προέρχεται από τον εξής περίπου αναλογικό συλλογισμό: "το ταξίδι έχει μια μακρά διάρκεια, πολλές εναλλαγές και αποκτά κανείς κάποιες καινούργιες εμπειρίες/ η ζωή έχει και αυτή μακρά διάρκεια, πολλές εναλλαγές και αποκτά κανείς πολλές εμπειρίες/ άρα η ζωή είναι σαν το ταξίδι.
- Ή με άλλο τρόπο: η ζωή και το ταξίδι έχουν μακρά διάρκεια, πολλές εναλλαγές και παρέχουν καινούργιες εμπειρίες. Άρα, η ζωή είναι σαν το ταξίδι. 
2, - Η παρομοίωση "Η Μαρία θα γίνει στα 30 της χοντρή σαν τη γιαγιά και τη μάνα της" προέρχεται από τον εξής περίπου αναλογικό συλλογισμό: Η Μαρία, η μάνα της και η γιαγιά της τρώνε πολύ. Η μάνα και η γιαγιά της στα 30 τους χρόνια ήταν χοντρές. Άρα και η Μαρία στα τριάντα της θα γίνει χοντρή σα τη μάνα της και τη γιαγιά της.  
Ή, η γιαγιά και η μάνα της Μαρίας στα τριάντα τους χρόνια ήταν χοντρές. Άρα μάλλον και η Μαρία στα 30 της θα γίνει σαν αυτές. 
- Ή με άλλο τρόπο: Η Μαρία θα γίνει στα 30 της χοντρή σαν τη μάνα της και τη γιαγιά της, γιατί τρώει πολύ = αναλογικό ενθύμημα, όπου παραλείπεται η πρόταση "η μάνα της και η γιαγιά τους τρώνε πολύ".

3, - Η παρομοίωση "το ποδόσφαιρο είναι σαν τη ζωή" προέρχεται από τον εξής αναλογικό συλλογισμό: Το ποδόσφαιρο διδάσκει στα παιδιά τη συνεργασία, την υπευθυνότητα και την επίμονη προσπάθεια. Αυτά τα μαθήματα μας δίνει και η ζωή. (Άρα) το ποδόσφαιρο είναι σαν τη ζωή. 
-΄Η : Το ποδόσφαιρο και η ζωή διδάσκουν στα παιδιά τη συνεργασία, την υπευθυνότητα και την επίμονη προσπάθεια. Άρα, το ποδόσφαιρο είναι σαν τη ζωή.

Υποσημειώσεις:
*1 Μόνο στον ατελή συλλογισμό, που τον συναντάμε στον αποδεικτικό λόγο,δεν  γράφουμε προκείμενες. ( Για τον ατελή συλλογισμό και την ατελή παράγραφο βλέπε το μπλοκ μου

*2 Τα ίδια συμβαίνουν και στην αφήγηση. Λέμε δηλαδή κάτι χωρίς να το αποδεικνύουμε, χωρίς προκείμενες που να το αποδεικνύουν: Λέμε απλώς πχ "πήγα στην Αθήνα".

*3 Στην αναλογία συγκρίνουμε δυο πράγματα που έχουν μια κοινή ιδιότητα, ή και περισσότερες από μια, αλλά το ένα έχει επιπλέον και μια ακόμα ιδιότητα Χ, και συμπεραίνουμε, πιθανολογούμε,  ότι και το δεύτερο πράγμα θα έχει την ιδιότητα Χ. Οι κοινές ιδιότητες στα δυο συγκρινόμενα "πράγματα" αποτελούν κατά κάποιο τρόπο τις προκείμενες με βάση τις οποίες πιθανολογούμε. (Να σημειωθεί ακόμα ότι: σε μια αναλογία οι κοινές ιδιότητες άλλοτε είναι φανερές, όπως στο παράδειγμα με το ποδόσφαιρο και άλλοτε ορισμένες αφανείς, όπως στο παράδειγμα με τη Μαρία, όπου εννοείται ότι η Μαρία, η μαμά της και η γιαγιά της έχουν κοινό κληρονομικό δέντρο, κοινό Ντι Εν Έιτ (DNA), κοινά γονίδια που είναι μια ακόμα κοινή τους ιδιότητα, που δεν αναφέρεται).

14/2/2023 Γενική παρατήρηση: Τη λέξη αναλογία τη χρησιμοποιούμε σωστά όταν έχουμε αναλογία, αλλά λανθασμένα όταν έχουμε αναλογικό συλλογισμό, οπότε τότε πρέπει να πούμε αναλογικό συλλογισμό και όχι αναλογία.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

8) Συλλογισμοί με αναλογία και ο ρόλος της παρομοίωσης


(6/9/2022 Παράκληση, σχολιάστε τις αναρτήσεις μου είτε θετικά είτε αρνητικά. Θα είναι μια ευπρόσδεκτη ικανοποίηση για την προσπάθεια που κατέβαλα. Ακόμα και οι αρνητικοί σχολιασμοί, θα βοηθούσαν να διορθώσω ορισμένες απόψεις. Ευχαριστώ)

-Σε προηγούμενες αναρτήσεις παρέθεσα για τους συλλογισμούς τις απόψεις των ειδικών. Εδώ θα αναφέρω δυο παραδείγματα παραγράφων, το τι έγραψαν γι' αυτές κάποιοι φιλόλογοι και θα τις αναλύσω. Από την ανάλυση θα προκύψει αν αυτά που έγραψαν οι φιλόλογοι είναι σωστά ή όχι και γιατί.

-Α) 1η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 
"Αν προσπαθήσουμε να περιγράψουμε συνοπτικά το διαδίκτυο και ειδικότερα τον παγκόσμιο ιστό (WEB) με μια αναλογία. Ας φανταστούμε τον κυβερνοχώρο ως μια τεράστια έκθεση.
Ο κάθε «εκθέτης δημιουργεί ένα δικό του περίπτερο (site) που καταχωρείται σε μια διεύθυνση (www.address) . Ο χρήστης του διαδικτύου μέσα από τους τηλεπικοινωνιακούς διαδρόμους που δημιούργησε η ζεύξη τηλεφώνου-υπολογιστή, επισκέπτεται αυτή την άυλη, διαρκή και παγκόσμια ψηφιακή έκθεση . Περνά από τα διάφορα (sites), επικοινωνεί με τον «εκθέτη», και βεβαίως μπορεί να πάρει «κατεβάσει» πληροφοριακό υλικό. Αρκεί να έχει εξασφαλίσει την είσοδό του μέσω ενός προμηθευτή (provider) σύνδεσης στο διαδίκτυο.

Ο φιλόλογος "Π" που παραθέτει αυτή την παράγραφο στο μπλοκ του, την ονομάζει παράγραφο με αναλογία. Και επί πλέον λέει "Η αναλογία είναι στην ουσία μια μεταφορά ή μια περιγραφική παρομοίωση, παραβολή".
Ερώτηση άλλου φιλόλογου: Είναι με αναλογία αυτή η παράγραφος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ 12/7/2016: Ανασκευάζοντας τα όσα έγραψα παλαιότερα για την 1η παράγραφο, θα πω τελικά ότι η παράγραφος είναι με αναλογία όχι όμως με αναλογικό συλλογισμό. Εκείνο που μας μπερδεύει όλους είναι το πότε έχουμε απλή αναλογία και το πότε έχουμε αναλογικό συλλογισμό. Βλέπε τις επόμενες αναρτήσεις μου 9 και 10 όπου λύνω αυτό το θέμα.

{{Το κείμενο που ανασκευάζω ως προς την 1η παράγραφο είχε ως εξής:

ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ:
Εκείνο που δυσκολεύει την ανάλυση είναι η ύπαρξη της λέξης αναλογία.
- Παραλείπω την λέξη αναλογία και γράφω το κείμενο ως εξής:
"Ας προσπαθήσουμε να περιγράψουμε συνοπτικά το διαδίκτυο και ειδικότερα τον παγκόσμιο ιστό (WEB). Ας φανταστούμε τον κυβερνοχώρο ως μια τεράστια έκθεση.Ο κάθε «εκθέτης δημιουργεί ένα δικό του περίπτερο (site) που καταχωρείται σε μια διεύθυνση (www.address) . Ο χρήστης του διαδικτύου . . . κτλ"
- Τώρα φαίνεται καθαρά ότι έχουμε περιγραφή. Και μάλιστα περιγραφή διαδικασίας*.
12/7/2016: Η παράγραφος αυτή είναι με αναλογία, αλλά όχι με αναλογικό συλλογισμό. Επομένως ορθώς ο φιλόλογος "Π" την ονομάζει με αναλογία.  Βλέπε τις 9 και 10 αναρτήσεις μου όπου τοποθετώ το θέμα αναλογία και αναλογικός συλλογισμός σε σωστές και κατανοητές βάσεις.


* Για την Περιγραφή βλέπε το μπλοκ μου Συντακτικό (Δομή) της Παραγράφου. Εκεί αναφέρω και αποδεικνύω ότι υπάρχουν τα εξής είδη περιγραφής: α) περιγραφή υλικού αντικειμένου β) περιγραφή διαδικασίας, όπου υπάγεται και η περιγραφή λειτουργίας, γ) περιγραφή χαρακτήρα και δ) περιγραφή απόψεων, όπου όμως δεν υπεισερχόμαστε στο εάν κάποια από αυτές ή όλες είναι σωστές ή λαθεμένες.

-Στην β περίπτωση υπάγεται η παραπάνω 1η παράγραφος}.

Β) 2η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ:
«Όπως τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο δημιουργούν εθισμό στο χρήστη, έτσι και η τηλεόραση μπορεί να γίνει επικίνδυνη συνήθεια...».
-Η παράγραφος αναφέρεται στο μπλοκ του ίδιου φιλόλογου, του "Π", την οποία την παραθέτει ως παράγραφο με αναλογία.

ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ:
- Η παράγραφος ξεκινάει με παρομοίωση. 

ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ: 1) Στην παράγραφο αυτή παραλείπεται η προκείμενη «η τηλεόραση μοιάζει με τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο». Αν τη βάλουμε στο κείμενο, τότε φαίνεται καθαρά ότι έχουμε αναλογία (αναλογικό συλλογισμό): «Η τηλεόραση μοιάζει με τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο. Όπως τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο δημιουργούν εθισμό στο χρήστη, έτσι και η τηλεόραση (συμπέρασμα = )μπορεί να γίνει επικίνδυνη συνήθεια».

- Η αναλογία (ο αναλογικός συλλογισμός) παρουσιάζεται εδώ με ένα τρόπο που μοιάζει το ενθύμημα. Όπως στο ενθύμημα αποκρύπτεται η μείζονα προκείμενη, έτσι και εδώ.
(παράδειγμα συλλογισμού με ενθύμημα: Ο Σωκράτης ήταν θνητός , γιατί ήταν άνθρωπος = εδώ αποκρύπτεται η μείζονα προκείμενη : Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί.)  

14/2/2023 Γενική παρατήρηση: Υπάρχει η αναλογία υπάρχει και ο αναλογικός συλλογισμός. Πολλές φορές αναφέρουμε σωστά τη λέξη αναλογία, και πολλές φορές αναφέρουμε τη λέξη αναλογία λανθασμένα γιατί έχουμε αναλογικό συλλογισμό και πρέπει να πούμε αναλογικό συλλογισμό και όχι αναλογία.  


======

Τα ιστολόγιά μου


7) Ονομασίες συλλογισμών


-(Τα σχόλιά σας είναι ευπρόσδεκτα και επιθυμητά, παρακαλώ σημειώστε τα, θα είναι μια ικανοποίηση για τον γράφοντα , έστω και αν είναι αρνητικά)


Ονομασίες συλλογισμών
-Παραγωγικοί ή επαγωγικοί: Οι ονομασίες αυτές δηλώνουν κατηγορίες συλλογισμών και όχι είδη συλλογισμών. Κάθε κατηγορία, όπως είναι γνωστό και όπως θα δούμε παρακάτω, έχει περισσότερα από ένα είδη.
-Παραγωγικοί είναι οι συλλογισμοί που βεβαιώνουν, που παρουσιάζουν δηλαδή βέβαιο συμπέρασμα, ενώ επαγωγικοί είναι οι συλλογισμοί που πιθανολογούν, που παρουσιάζουν δηλαδή συμπέρασμα πιθανό (και όχι βέβαιο).
- Στους επαγωγικούς συλλογισμούς υπάγεται ως είδος και ο αναλογικός συλλογισμός. Οι επαγωγικοί εξάλλου χωρίζονται σε δυο υποκατηγορίες: στους συλλογισμούς με τέλεια επαγωγή, και στους συλλογισμούς με ατελή επαγωγή.

1, Ανάλογα με το αν οι προκείμενες είναι προτάσεις κατηγορικές, υποθετικές ή διαζευκτικές, οι συλλογισμοί , είτε παραγωγικοί είτε επαγωγικοί διακρίνονται σε:
Κατηγορικούς, σε υποθετικούς και σε διαζευκτικούς.
-Έτσι έχουμε: παραγωγικό- κατηγορικούς, επαγωγικό-κατηγορικούς, παραγωγικό- υποθετικούς, επαγωγικό-υποθετικούς, και παραγωγικό-διαζευκτικούς όπως και επαγωγικό-διαζευκτικούς συλλογισμούς.

2), Ανάλογα με το πόσες προκείμενες έχει κάθε συλλογισμός, είτε παραγωγικός είτε επαγωγικός, οι συλλογισμοί διακρίνονται σε:
- συλλογισμούς με μια μόνο προκείμενη (και αυτούς τους ονομάζουμε άμεσους συλλογισμούς). Στους με μια προκείμενη υπάγεται και το ενθύμημα, που στην ουσία είναι συλλογισμός με δυο προκείμενες από τις οποίες η μια –η μείζονα- αποσιωπάται.
-, συλλογισμός με δυο προκείμενες (τέτοιους συναντάμε και στον καθημερινό λόγο, αλλά και στα εγχειρίδια της Λογικής).
-, συλλογισμός με τρεις προκείμενες (που μπορεί όλες να είναι ή κατηγορικές, ή η μια υποθετική, ή η μια διαζευκτική).
-, συλλογισμός με περισσότερες από τρεις προκείμενες.
-, συλλογισμός με καμιά προκείμενη ∙ σε έναν τέτοιο συλλογισμό αναφέρεται μόνο το συμπέρασμα χωρίς καμιά προκείμενη.

. (6/11/2015: Τον συλλογισμό αυτόν χωρίς καμιά προκείμενη τον ονόμασα ατελή, αλλά επειδή ο όρος ατελής έχει χρησιμοποιηθεί για τους ατελείς επαγωγικούς συλλογισμούς, τον ονομάζω πλέον ΙΔΙΟΤΥΠΟ συλλογισμό).
3), ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ:
3.1> Συλλογισμός που μπορεί τελικά να είναι παραγωγικός ή επαγωγικός:
-, Υποθετικο-παραγωγικό( επαγωγικό) συλλογισμός= - Η πρώτη προκείμενη στο συλλογισμό είναι πάντα ένα απλό ή σύνθετο υποθετικό που συνδέει την υπόθεση με κάποια συνέπεια,και ελέγχουμε όχι την υπόθεση αλλά την συνέπεια. - Η διάψευση της συνέπειας είναι παραγωγικός συμπερασμός. Η επαλήθευση είναι επαγωγικός συμπερασμός.

3.2> Νεότερες ονομασίες ειδικά για τους (ατελείς) επαγωγικούς συλλογισμούς:
-, Συμπερασμός προς την Καλύτερη εξήγηση (ή απαγωγή)= το συμπέρασμα αποτελεί στο συλλογισμό αυτό την καλύτερη εξήγηση των προκείμενων.
-, Ονομασίες, όταν μια προκείμενη υπονοεί ότι έχει ληφθεί ως δείγμα από έναν ευρύτερο πληθυσμό πραγμάτων ή προσώπων:
- συλλογισμοί από δείγμα σε όλο: α επαγωγική γενίκευση, β στατιστική γενίκευση
-συλλογισμοί από όλο σε δείγμα : άμεσος στατικός συμπερασμός, άμεσος ατομικός συμπερασμός
-συλλογισμοί από δείγμα σε δείγμα: κανονική πρόβλεψη, στατιστική πρόβλεψη, ατομική πρόβλεψη.
-συλλογισμοί που ενισχύουν μιαν υπόθεση αποκλείοντας άλλες (συλλογισμοί γνωστοί ως «αποκλειστική επαγωγή» ή ως μέθοδοι του J. S. Mill για την ανεύρεση αιτίων και την απόδειξη αιτιακών υποθέσεων).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα όσα αναφέρω εδώ είναι μια πρώτη προσπάθεια για συστηματοποίηση των διαφόρων ονομασιών των συλλογισμών.

Προσθήκη 29/9/2012:
1) Βλέπε και τον μπλοκ μου Συλλογισμοί (συνέχεια από Δ Τ) όπου αναφέρω το συλλογισμό με απαρίθμηση, τη διάκριση που κάνουν οι ειδικοί (οι φιλόσοφοι) ανάμεσα στον αιτιακό συλλογισμό και στον από παρατήρηση συλλογισμό και όπου παραθέτω και τον λεγόμενο Παραγωγικό-Νομολογικό συλλογισμό, όπου η πρώτη προκείμενη είναι φυσικός ή κοινωνικός νόμος ή κανόνας.
2) Θα μπορούσε κανείς να κάνει και άλλες διακρίσεις των συλλογισμών, πχ σε πλήρη συλλογισμό που έχει όσες προκείμενες πρέπει και σε ελλειπή συλλογισμό, όπου λείπουν μια ή περισσότερες προκείμενες. Πχ. στο ενθύμημα όπου λείπει η μείζονα προκείμενη, στον ατελή (σωστότερα: στον ιδιότυπο) συλλογισμό που αποτελείται μόνον από το συμπέρασμα και δεν έχει καμιά προκείμενη.
3) Θα μπορούσε επίσης να μιλήσει κανείς για συλλογισμούς που έχουν το συμπέρασμα στην αρχή και μετά τις προκείμενες, για συλλογισμούς που έχουν το συμπέρασμα στην αρχή, ακολουθούν οι αναγκαίες προκείμενες και στο τέλος ξαναεπαλαμβάνεται στο συμπέρασμα (= γεωμετρικό επιχείρημα), για συλλογισμούς που ξεκινούν με προκείμενες και στο τέλος έχουν το συμπέρασμα (όπως πχ ο γνωστός αριστοτελικός συλλογισμός), Κλπ.
4) Να σημειωθεί τέλος, ότι πολλοί συλλογισμοί μπορούν να υπαχθούν σε περισσότερα από ένα είδη: Πχ ο παραγωγικό-νομολογικός και στην ονομασία κατηγορικός συλλογισμός
 =========

Τα ιστολόγιά μου